رواية جواز مؤقت (كاملة جميع الفصول) بقلم اية محمد
ندى ببرود : مش بالظبط أووى أنا بختار الأفض ليا وياريت متتصلش بيا تانى لأنى يعتبر مخطوبة
لتغلق المكالمة ليرمى قاسم الهاتف بغضب على الأرض ليتك*سر قائلا بعصبية : دا كله بسبب الزفته حنين وحسن كل واحد فيهم مخسرش حاجه وأنا حياتى اللى اتدم*رت
ليترك الأوضة بعصبية ويتجه للغرفة الأخرى ليفتحها بغضب ويتقدم ناحية حنين ويس*حبها من يديها بعصبية وقوة
لتقف أمامه قائلا : خسرت كل حاجه بسببك أنتى والزفت أخويا هو يهرب منك وأنا اللى اتد*بس فيكى
حنين ببكاء : وأنا ذنبى ايه فى اللى حصل بس
قاسم بقسوة : ذنبك إنك واحدة ضعيفة وفاشلة وجمالك أقل ما يقال عليه أقل من اللى عادى أكيد دا السبب اللى خلى حسن يهرب منك ايه اللى يخليه يقبل بواحدك زيك تكون مراته
صر*خت فى وشه بعصبية : بس كفاية….. أنا مش ضعيفة ولا فاشلة…..أخوك اللى واحد جبان وأنت زيه بالظبط علشان كده طلقنى
لير*ميها بع*نف على السرير قائلا بعصبية : نجوم السما أقربلك هفضل كدا سايبك ولا منك متجوزة ولا منك هتشوفى حياتك علشان مش أنا اللى الوحيد اللى هخسر
سابها بعصبية وغادر الشقة بالكامل فضلت أبكى على حالى أنا ايه ذنبى فى دا كله علشان يحصلى كده … ذنبى ايه فى هروب حسن ….ذنبى ايه إن أتجوز قاسم وحبيبته تسيبه….أنا بكر*هم كلهم
بعد ساعتين سمعت جرس البيت بيرن افتكرته قاسم ونسى مفتاح البيت بس لما افتحت لقيت قدامى سبب تعا*ستى وحزنى……حسن!
يتبع
حنين بصد@مة : حسن
حسن : وحشتينى يا حنين
حنين بعصبية : وحش ما يلهفك….أنت أهبل أنا دلوقتى مرات أخوك
حسن : حنين اسمعينى أنا ……..
حنين بغضب : متتكلمش ملكش الحق تقول حاجه…… أنت واحد وا*طى عارف يعنى ايه كسرتنى يوم فرحى وهربت قدام الناس كلها …… طالما مش قد الجواز والمسئولية طلبتنى للجواز ليه
حسن : أنا عارف إنى غلطان وأستاهل أى حاجه بس يوم الفرح حسيت مش هقدر أتحمل مسئولية الفترة دى وبصراحة حسيت إنك مش البنت اللى عايزها
حنين بصد@مة وغضب : مش حسيت بكده غير يوم الفرح سنة كاملة مخطوبين محسيتش بكده غير يومها
رديت عليه بغضب وصدم#مه من كلامه عرفت إنه واحد مستهتر مش مدرك يعنى ايه بيت وعيلة وزواج يعنى مودة ورحمة قبل حتى الحب…. واحد ضعيف وجبان كنت فعلا هضيع لو اتجوزت واحد زيه فى يوم
حنين بهدوء : امشى يا حسن أنا دلوقتى مرات قاسم وميصحش تيجى هنا وهو مش موجود وهو لو عرف هيضايق
حسن : قاسم اللى جوازك منه مزيف وفترة مؤقتة
