رواية غرام الاكابر (كامله)

قومى يا ژ'ڤټھ انتى لسه نايمه وهتعمليلي فيها عروسه..

فتحت عنيا وانا ببص ليها ونفسي يكون دا اخر يوم اشوف وشها تانى. 

غرام بانكسار: حاضر هقوم اهوووو..

شاديه: قبل ما أهل العريس يجوا ياخدوكى تنضفى البيت وتحطى اكل للطيور..

وابقي خشي استحمى والبسي اللبس اللي أهله جابوهلك مع أنه خسارة فى جتتك بس يلا المهم تغورى من وشي..

غرام: حاضر يا مرات عمى..

اعرفكم بنفسي 

انا غرام 18 سنه متوسطه الطول شعرى بني وعيونى عسلى خلصت ثانويه عامه بمجموع عالى يدخلنى طب.بس مرات عمى رفضت..

مش كفايه كل اللى صرفناه عليكى عايزة كمان ادخلى كليه..خلى عندك دم انا عندى اولاد هما اولى بالمصاريف دى...

بابا توفى وماما حامل فيا..وماما توفت وهى بتولدنى...

اتربيت عند عمى حسن ومراته شاديه..

عمى كان بيعاملنى كويس بس مراته ديما كانت بتقسيه عليا وتتهمنى بالكدب انى سرقت وانى کسړټ الاطباق وانى برد عليها ببجاحه..حاجات كتير مش عايزه افتكرها..كلها ايام صعبه عليا..كان نفسي اكمل تعليمى زى بقيه البنات بس اعمل ايه حظى كدا فى الدنيا 

قومت نضفت البيت ومسحته وطلعت للطيور فوق السطوح اصلهم كانوا أصحابي اللى بحكى ليهم وافضفض معاهم ما انا ماليش حد غير ربنا.. 

بعد ما خلصت نزلت اخدت شاور ولبست الملابس اللى أهل العريس جابوها ليا كان فستان عروسه ابيض وجميل اى بنت تحلم بيه لكن أنا كان بالنسبه ليا كان الكفن....

عرفت أن أهل العريس دفعوا فيا كتير وحتى ما طلبوش جهاز وعفش ليا زى اى عروسه حتى شنطه هدومى رفضوا أن اجيبها ما اعرفش العريس حتى اسمه ايه مش هيفرق هخرج من سجن اروح سجن غيره مش هيفرق اسم السجان ايه...

حسن: ايوا يا غرام جاهزة يا بنتى 

غرام: ايوا يا عمى 

حسن: البيت مفتوح ديما ليكى يا بنتى 

شاديه من وراءه: بيت ايه اللى مفتوح احنا ما صدقنا نخلص منها ونشوف عيالنا اللى محتاجين تربيتنا..

حسن: بس يا شاديه ما يصحش كدا 

غرام: مفيش حاجه يا عمى قولتها وانا قلبي موجوع من الدنيا كلها..

سمعت صوت العربيه بتقف أمام البيت 

وصلوا أهل العريس..

حضرت الجده: محاسن ومعاها راجل فى منتصف الخمسينات

اخذونى وركبت معاهم

جلست انا والجده محاسن بالكنبه الخلفيه أما الراجل دا جلس جنب السواق شكلهم ناس اثرياء وطول الطريق هما ساكتين وانا ساكته..كنت ببص من المرايا على شكل الراجل دا وقلبي بيوجعنى للدرجه دى انا ړخ'ېصھ وماليش تمن يجوزونى راجل اد ابويا..

روحت فى النوم ما حسيتش بالوقت لقيت فجأة

الجده محاسن: بتصحينى قومى يا بنتى احنا وصلنا..

نزلت ومشيت معاها..

والراجل عينه ما نزلتش من عليا..

اول ما دخلنا الفيلا 

الحقيقه مش فيلا تقدر تقول دا قصر ولا فى الاحلام..وقفت اتفرج علي المكان وانا بفكر انى عمرى ما تخيلت انى اشوف الحاجات دى فى الحقيقه...

فجأة سمعت الراجل يلا يا غرام تعالى اطلعك اوضتك

قولت فى نفسي ياريت اشتغل خدامه هنا بس يسيبنى فى حالى..

طلعت ل فوق وانا بقدم رجل وبأخر رجل...

دخلت الاوضه اللى شاور ليا عليها..

وفجأة لقيته بيقول مبروك يا عروسه وتركنى ونزل للاسفل

دخلت الأوضه وقعدت اعيط..كان نفسي بابا وماما يكونوا معايا ماكنش هيكون دا حالى 

وفجأة سمعت صوت الباب بيتفتح والنور بيتقفل..

العريس:عاصم 

عاصم بصوت مخيف: انا طفيت النور مش عايز اشوف وشك واحده ړخ'ېصھ باعت نفسها اللى زيك ينام فى الارض 

نزلت على السجاده وقعدت اعيط رمى ليا مخده

صغيرة..

عاصم وبصوت جهورى: مش عايز اسمع نفسك

غرام: حاضر

كتمت بكائي جوا نفسي لفيت نفسي زى القوقعه وروحت فى النوم....ما حسيتش بالدنيا صحيت 

من النوم على صوت طرق ارواية غرام الاكابر (كامله) الفصل الأول بقلم منال عباس لباب...يتبع 

#غرام_الأكابر

نمت فى الارض وانا دموعى على خدى وكتمت صوت شهقاتى من خوفى من هذا الغريب وروحت فى النوم ما حسيتش بنفسي...

صحيت الصبح على صوت طرق الباب...

لقيته نايم ومدينى ضهره روحت علشان افتح الباب لقيت اللى حط ايده على كتفى وشدنى ۏقعټ فى الارض ولقيته فجأة بيزعق ليا

عاصم: ادخلى غيرى هدومك والبسي الملابس اللى فى الحمام..خوفت ارفع عينى وابص عليه يزعق ليا تانى..ما هو امبارح قال مش عايز اشوف وشك قومت وانا باصه فى الارض وروحت على الحمام لقيت قميص نوم قصير ومعاه رووب